- марла
- марла1. прил. марийский
Марла куштымаш марийская пляска;
марла газет марийская газета.
– Марла шомакше кузе ныжылгын, пушкыдын шокта. [/i]Ю. Артамонов.[/i] – Как нежно, мягко звучит марийское слово.
Нуно марла спектакльым шындылыныт, марий поэт-влакын почеламутыштым лудыныт. [/i]А. Бик.[/i] Они ставили марийские спектакли, читали стихотворения марийских поэтов.
2. нар. по-марийскиМарла кутыраш разговаривать по-марийски;
марла йодаш спросить по-марийски;
марла кушташ плясать по-марийски.
Марий дене марла, татар дене татарла ойла, рушлат куштылгын мутлана. [/i]П. Луков.[/i] С марийцем говорит по-марийски, с татарином – по-татарски, и по-русски разговаривает легко.
Марина кува театрыш марла чиен лектеш. [/i]Ю. Артамонов.[/i] В театр старуха Марина одевается по-марийски.
Идиоматические выражения:
Марийско-русский словарь . 2015.